Thermiekfabriek

Het is bijna weer zover…. Op weg naar Frankrijk voor een weekje bergvliegen. Vorig jaar heb ik dit moeten missen door een slechte planning qua werk. Dit jaar komt er weer een nieuw aspect bij. In de vorige 6 jaren hebben we altijd eind augustus / begin september gevlogen. Dit jaar dus in de periode april.

Analyse

Samen met vliegmaat Rene hebben we de OLC vluchten van eerdere jaren geanalyseerd, qua periode en vanaf het veld Puimoisson, waar we naar toe gaan. Er worden andere routes gevlogen en de luchtstroom schijnt anders te zijn. Maar ook de lucht temperatuur ligt een stuk lager, op grotere hoogte. We hebben daarom het thermo-ondergoed, de skibroek, handschoenen en muts klaar gelegd.

Meer reistijd – meer vliegtijd

Puimoisson is langer rijden dan naar het veld Serres. Toch zeker zo’n 1 a 2 uur. Daar staat tegen over dat we op de vliegdagen eerder kunnen starten.
Elk nadeel heeft zijn voordeel.

Een zeeman wil varen. Een ruiter wil paardrijden. Een zweefvlieger wil……. vliegen!
In ben mijn “zweefvlieg leven” bij de SZT begonnen, omdat ik door de weeks les kon nemen. Andere clubs faciliteerde deze dienst toen nog niet. Na het halen van mijn brevet wilde ik overland leren vliegen. Dit faciliteerde de SZT beperkt tot niet. Ik heb geprobeerd bij te dragen, door mee te organiseren, maar daar heb ik uiteindelijk weinig ruimte voor gekregen. Dat is o.a. reden geweest dat ik lid ben geworden van SFG Duisburg. Hierdoor heb ik mogelijkheden gekregen om te ontwikkelen op het gebied van overlandvliegen en bergvliegen. Door deze stap kan ik nu Ventus 2cT en DuoDiscus-T vliegen.

De afgelopen maand heb ik niet kunnen vliegen bij de SZT. Ik zie ook geen vooruit zicht dat dit nog gaat gebeuren. Ook op de vergadering van de VBSV kreeg ik signalen dat er niet naar “doelgroepen” wordt gekeken, maar met een eigen agenda. Een niet vliegende vereniging. Belangen behartigen van deelnemers. Er zijn plannen voor een vliegende vereniging, maar dan worden de kisten waar ik graag overland op vlieg (2x DG505 en LS4) gesaneerd. Ik concludeer voor mijzelf: Er is voor mij geen basis om te blijven, ondanks de vele vrienden en contacten die ik er heb. Verdrietig.

Lid Gelderse Zweefvliegclub (GeZC)

Ondanks dat ik lid ben SFG Duisburg, wil ik lid worden van een club “dichtbij”. Zeker op, voor mij, het mooiste veld van Nederland: Terlet. “Veranderen” van club vinden mensen moeilijk. Ik ook. Je weet wat je nu hebt en je weet niet wat je krijgt. Onbekend maakt onbemind. Ik denk dat dit ook een reden is waarom veel mensen “blijven zitten waar je zit…” hanteren. Omdat ik graag me verder wil ontwikkelen in het overlandvliegen (en bergvliegen) lijkt mij de Gelderse Zweefvliegclub de beste keuze. Vandaag ben ik lid geworden!

Mijn eerste dag….

Ik ben vandaag ook meteen voor het eerst naar de Gelderse strip gegaan. Eerst naar het clubhuis. Samen koffie drinken en kennis maken. De vriendelijkheid valt me op. Ik was bang, met mijn afkomst (SZT), dat er vreemd naar je gekeken zou worden. Niks van te merken…. De lijst met vliegers wordt opgesteld en de kisten die meegaan worden besproken. Ik kan een ASK21 meenemen, samen met vliegmaat Dick, en op de strip opbouwen. Het gaat allemaal gemoedelijk en de “senioren” geven hier en daar advies bij het opbouwen. Prima. Bijna alles opgebouwd en de aanhangers kunnen weer dicht.

Strip

Ook de strip merk ik een goede sfeer. Ik kan rustig meelopen en meehelpen. Hier en daar zijn de procedures iets anders. Bijvoorbeeld een ASK21 gaat aan een bruin breukstuk omhoog, waar ik “zwart” gewend was. De breukstuk kabels (blauw, bruin, zwart) worden netjes in een houten koffers bewaard. Ordelijk. Spreekt me wel aan.

Ik heb met diverse mensen gesprekken. Wat me opvalt: We hebben het samen over dezelfde passie: “Zweefvliegen”! Moeilijke gesprekken over uit welk nest je komt zijn er niet. Daar was ik wel bang voor. Dit geeft me een enorm goed gevoel.

Vloot

De GeZC heeft ook een prachtige vloot. 2 ASK-21 en 2 ASK23’s voor het lesbedrijf. Een 3 tal LS4 toestellen voor overland vliegen en een LS6. Maar ook 2 prachtige Discus CS toestellen behoren tot de vloot. Zie hier onder afgebeeld.

Een DuoDiscus is beschikbaar voor 2 zitter overland vluchten.

Een nieuw begin

Ik zie deze dag als een nieuw begin. Het oude heeft niet afgedaan, maar een nieuw periode breekt aan. Zo voelt het aan. Vandaag nog niet gevlogen, ondanks dat het 2 keer is aangeboden door chef-instructeur Piet. Ik heb er zelf voor gekozen om nog niet te vliegen. Om 16:00 diploma uitreiking van mijn dochter Pauline! En dat gaat voor. Ik heb vertrouwen in de toekomst. Ik zie uit naar de volgende dag met de eerste (check) vluchten.

Groene kaart
Vorige week heb ik mijn groene “aftekenkaart overlandvliegen” gekregen.
Nu kan ik me echt voorbereiden om deze zomer solo overland te mogen vliegen. Dat is mijn doel.
Deze week de AUB-tjes (aanvraag uitbreiding bevoegheid) invullen voor de diverse overvlieg-opdrachten.

Van landing naar doellanding
Zoals elke vlieger wel weet, is de landing een van de belangrijkste onderdelen van je vlucht. Bij een overlandvlucht wordt deze spanning van een goede landing opgevoerd door een “onbekend” veld, een weiland of een akker. Vandaar dat 75% van de vliegopdrachten op de aftekenkaart over “overvliegen en bijzondere landingen” gaat. Heel goed.

Vandaag ook weer naar het veld geweest. Thuis had ik de diverse vliegopdrachten uitgetekend, zodat ik me goed kan voorbereiden op een oefening. Dat is mijn stijl. Mijn eerste vlucht is rond 15:00. De thermiek is pittig. Stijgers en zakkers van 3m/s wisselen elkaar af. Vanaf de lier, 450m hoogte, besluit ik rechtsaf het oefengebied in te gaan en “gas” te geven naar de volgende wolk. Door steil te draaien redt ik het om de bel enigszins te centeren. Door de sterke wind moet ik de bel ovaal vliegen. Tegen de wind in langzamer in het stijgen. Lekker naar 1100m. Heerlijk.

Goed lezen
Als afronding van deze mooie vlucht op de ASK-23 wil ik de oefening “hoger dan 150m op final gaan en doellanden” uitvoeren. Ook hier weer een kaartje voor getekend en voorbereid. Deze oefening vlieg je om te leren over een obstakel op final te vliegen en toch goed te (doel)landen. Op 275m op downwind. Ik kom netjes op 150 op final uit. Door de sterke wind volsta ik met “vol” kleppen, om het dalen in te zetten. Gedurende de vlucht had ik een slipnadering, zelf met kleppen, geoefend. Niet nodig. De landing gaat ook goed. Doellanding en voor de terugbrenglier gestopt. Als ik de oefening wil laten afteken, blijkt dat het een “instructie vlucht” is. Goed lezen, dus… “Jeugdig enthousiastme”, zeg ik maar tegen mezelf…..

Oefening overlandcircuit
Aan het einde van de vliegdag moeten de kisten overgevlogen worden naar de hangaar. Vanavond vliegen we over via “het langepad”. In het VVO2 pdf-document wordt goed het doel en de opbouw van het overland circuit uitgelegd. Je hebt de “beslissingtrechter” van 700m-500m-300m doorlopen en op 300m een veldkeuze en landingsbesluit genomen. Wat ik jammer vindt, is dat in het pdf-document er een overlandcircuit getoond wordt met een TMG (motorzwever) vlucht. Hierbij vlieg je een diagonaal been over je veld heen voor een laatste veld inspectie. Het doel, de laatste inspectie, is me duidelijk maar toch heb ik zo iets van “en niet je veld uit het oog verliezen”.

Nu dan de instructievlucht
Op 450m van de lier af. Rustig het oefengebied in. Ik bedenk me dat ik nu in de “trechter” vlieg. Ik zeg tegen me zelf: “ Dat is het veld waar ik hem ga neerzetten”, al is het een aangewezen veld. De instructeur, Goos Hageman, leert me een overland circuit te vliegen waarbij:

Je het veld niet uit het oog verliest.

Dat je aanknoopt op 150m naast je veld waar je gaat landen.

Een dergelijk circuit het meest lijkt op een circuits die je normaal ook vliegt. Dit geeft en dus rust in de cockpit geeft.

Het Overlandcircuit

Gezien de wind, al hoewel je daar nauwelijks van kunt spreken bij het avondvliegen, heb ik voor een linkerhand circuit (LHC) voorgesteld. Op 300m hoogte bemerk ik dat je de draden van de hoogspanningsmasten bij de A50 maar slecht ziet. Ik weet dat ze er staan, maar slecht waar te nemen. De draden, licht van kleur, zie je niet tegen de donkere achtergrond. Ook dit onderheel had ik gelezen in het artikel van Kai Gertsen (Off-Airport Landings)..

De truc is nu om telkens om het veld heen te vliegen, waarbij je:

Telkens LH bochten vliegt en het veld in het oog houdt.

Je niet steil hoeft te draaien; je verliest het minst hoogte.

Uit komt op 150m naast je veld.
Als ik om het veld vlieg, wordt ik geattendeerd op het feit dat je gauw de neiging hebt om naar je veld te kruipen. Dat heb ik ook. Even verleggen en afstand nemen. Ik kom netjes, afgetikt, op 150m naast het veld uit. Net op tijd indraaien op dwarswindbeen, evenwijdig aan het laatste lierbedrijf. Ik moet nog wat hoogte er afvliegen, door de kleppen te gebruiken. Zo zie je maar; “hoogte genoeg”. Langs het lange pad naar beneden vliegen gaat goed. Even iets naar rechts opsturen om de kuilen te ontwijken. De landing gaat goed.
Wat een leermoment weer. Ik heb genoten. Bedankt voor je heldere instructie!

Na de vlucht heb ik voor mezelf een kaartje gemaakt van deze oefening “overlandcircuit” vliegen. Dat helpt me de materie eigen te maken.

Avond vliegen is leuk. Vanavond was het raar weer. We stonden opgesteld op baan 12. De windzak stond als aardig cross. Uiteindelijk toch maar omgesteld naar baan 22 voor het avond vliegen.
“Het is kraken weer”. Bij mijn eerste start merkte ik wat hier mee bedoelt wordt. Op final kreeg ik 3m/s zakkers om de oren. “Gas erop”, was me voor de start al op het hart gedrukt. De kist goed aan de grond gezet. Goed voor de ervaring. Nog een lierstart en een sleepstart gemaakt, om de “current” te blijven.
Ik had voorgenomen om doellandingen te maken. Voor de startbus geland. Ik ben niet ontvreden. Missie geslaagd.

Als je ’s avond vliegt, krijg je veel natuurschoon te zien. Ik hoorde vanavond iemand zeggen: “Allemaal gratis…”. Na een prachtige vliegdag kreeg ik dit “plaatje” cadeau. Een afsluiting van een mooie vliegdag!

Avondvliegen op Terlet is een prachtige mogelijkheid om na het werk, vaak in rustige lucht, oefeningen te vliegen. Dit geldt niet alleen voor een EVO vlieger die solo moet komen, maar ook voor een GPL-houder die de “puntjes op de i” wilt zetten. Bijvoorbeeld de “doellanding” weer een scherp neer zetten.

Vandaag, na het werk, naar het veld. Ik heb nog een uur voordat het avond vliegen begint. “Wat ga ik doen vandaag?”. De laatste vlucht ging ik draaien bij elke bel. Nu maar eens “rechtuit” vliegen en kijken hoeveel hoogte je eraf vliegt tussen punt A en B.

	Rond 18:00 zijn er twee LS4 kisten beschikbaar. “Mag ik even……”. Yes! Met 450m van de lier en meteen een prachtige bel die me naar 1400m brengt. Er zijn mooie wolken, maar durf op dit tijdstip geen driehoek meer te vliegen. Ik ga de oefening maar uitbreiden, door “de wolken te gaan volgen”. In een van mijn vorige vluchten ging bij elk stijgen (onnodig) draaien….

Eerst maar eens naar het industrie terrein van Eerbeek. De wolken formatie staan me niet toe om naar Arnhem-noord te vliegen. Ik heb geen zin om door een “blauw gat” te vliegen. Dan eerst maar naar terlet en de schotse hooglanders dag zeggen. Daarna onder de wolken door en naar Arnhem-noord. Doel weer bereikt.

“Hoeveel hoogte vlieg je eraf?”
Richting Renkum gevlogen. Ik zit op 1400m. Eerst nog een bel pakken, die me bij kasteel Doorwerth brengt. Een referentie punt, om later met Google Earth de afstanden te meten. Ik vertrek op 1500m. McCready stond op 1 en netjes dolfijnend naar Terlet. Als ik op Terlet aankom, heb ik 400m verloren. Als beloning pak ik boven de A50 weer een bel, die me naar 1800m brengt! Wat vervelend nou…

“Hier Terlet grond, waar zit je…”
Ik zit op 1750m. “Blijft dan nog maar even boven. Kun je de kist naar de opstelplaats vliegen?” Ja, een mooie oefening erbij. Meerdere malen in de tweezitter (DG505) gedaan.

Eerst nog even naar Apeldoorn. Ik heb toch voldoende hoogte en zit strak onder de wolken. In Apeldoorn zuid ligt het gebouw van het Kadaster, waar ik gedetacheerd ben, er prachtig bij.
Terug naar het veld. Met 150km/uur ben je zo terug. Ik zit nog op 800m. Nog maar een paar steile bochten doen. Eerst een veiligheids rondje maken, om te kijken of er niemand onder me is.
Ik meld me aan op 400m om over te vliegen naar de opstelplaats. Lieren wordt even gestopt…

Na 2 uur en 15 min sta ik met veel voldoening aan de grond. Even de kist poetsen en in de hoezen doen. Wat is avond vliegen toch prachtig!