Thermiekfabriek

Eenzitter + beesie = Tweezitter

Als ik overland mag vliegen geniet ik netzo van het tweezitter vliegen, als het eenzitter vliegen. Vandaag staat de LS3a op het programma. Ik moet (mag) 10 uur vliegen met de LS3a om te wennen aan het vliegen met flaps. Om me niet alleen te voelen in de kist heb ik vandaag “”Beesie“meegenomen… Gewoon een mascotte dus.

Samen opweg met de SFG

Bernd, ook lid van SFG Duisburg, is er vandaag ook en ik kan een stuk met heb mee vliegen. Hij vliegt Ventus 2cT en bij het opbouwen vult hij de kist met water. OK, daar schrik ik een beetje van. Zal ik hem dan wel kunnen volgen met de LS3? Het is 12:00. Met de Remo krijg ik een sleep naar boven. Tot mijn verrassing gaan we naar het noorden van het veld. Mijn fout: Zeggen waar je naar wilt! Ik ontkoppel wat laag, achteraf, en ga terug naar het veld waar ik de thermiek weer kan oppakken bij het bekende bosje. Uitklimmen en Bernd opzoeken, die al aan de westzijde van Grefrath vliegt. Gevonden!

Naar het zuiden

We gaan om de segelflug sector Wanlo heen, naar het zuiden. De dorpen en steden geven goede thermiek. Onderweg naar het zuiden komen we de energiecentrale van Eschweiler tegen. Even tanken hier. Als je normaal rond de 2 m/s bellen ondervindt, krijg je hier uitschieters naar 5m/s het stijgt als een tierelier. Bij het steken van bel naar bel is de Ventus inderdaad steeds sneller, terwijl ik zelf ook 150 tot 170km/h steek. Wat heerlijk en een verschil met wat je gewend bent. Wat me verrast is dat met het steken misschien verlies, maar met het thermieken weer goed inloop. Toch het verschil van een Ventus met water en een LS3a zonder water….?

Bitburg – Bitte ein bit

Via de velden “Dűren Hurthgenwald” en “Dahlemer Binz” zijn we onderweg naar “Bitburg”. Ik ervaar me gehandicapt, als Bernd het volgende veld aangeeft, dat ik het in Seeyou niet kan selecteren. De afstand naar het volgende veld is te groot, waardoor het volgende veld op een volgende pagina staat. Het scrollen naar het volgende veld, met dikke vingers op een te klein scherm gaat “Kwalitatief Uitermate Teleurstellend”.

Later in de vlucht ontdekt ik de “filter” functie om een veld te selecteren. Bernd ben ik weer eens kwijt. Over de radio hoor ik dat hij 18km voor me vliegt. Gewoon je eigen plan vliegen: Bitburg ronden en terug naar Grefrath. Na het ronden meld ik me bij Bernd dat ik terug ga naar Grefrath en niet mee ga naar het Sauerland. Het is ongeveer 14:45 en is voor mij tijd om terug te gaan. Ik wil vanavond niet krap komen….

Nurnburg ring

Op de terugweg komen we langs de Nurnburg ring. Even snel een kiekje maken voor de blog. Bernd was nog achter me aangevlogen. Ik effe voorop. Maar vanaf hier besluit Bernd naar het oosten te vliegen. Ik ga echt mijn eigen plan en opweg naar Grefrath. Nog 90km uit. Via de zuid-west zijde van Bonn terug naar het noorden. Ik wil graag veilig thuis landen en bernd heeft een turbo motor in de Ventus. Daar kan ik (nog) niet op terugvallen.

Kraftwerk fliegen

Via de zuidkant kom ik bij militair vliegveld Nörvenich. Ik vlieg hoog genoeg om over de CTR heen te vliegen. In seeyou heb ik “Bergheim” als volgend veld aangegeven. Vliegen van veld naar veld. Vlak voor Bergheim zie ik weer koeltorens opduiken in het landschap. Weer van die reddende engeltjes, want de wolken drogen echt op. Ik klim tot zo’n 1650m, maar of het genoeg is voor 38km uit. Ik betwijfel het. Er moet onderweg nog wat thermiek gevonden worden. De foto van zo’n “kraftwerk” is van een eerdere vlucht met de Duodiscus.

Via de segelflug sector van Wanlo gaat het terug naar Grefrath. Een aantal keren kom ik onder glijpad te zitten. Het wordt spannend. Er komt weer een watertje dat me helpt om er weer een paar honderd meter bij te krijgen. Later nog een keer thermiek van een plaatselijk industrieterrein. Ik heb 200m over boven glijpad. Nu zijn we save!! Het is 17:55. Vlak voor Grefrath krijg ik nog een prachtige bel die me naar 1200m brengt. Even helemaal uitdraaien en de 6 uur volmaken. Ik ben niet moe en zeker opgelucht dat ik niet buitengeland ben….

Leer momenten

Na de landing stap ik toch geemotioneerd uit de kist. Ik kan niet geloven dat ik zelf 6uur en 15min gevlogen heb. Ik ben trots op mezelf. Later (en de dag erna) zit je toch de vlucht nog eens te evalueren. Ik heb toch een aantal fouten gemaakt, die ik niet nog een keer wil maken. Misschien denk je:”Waarom schrijf je die dan op. Hou ze voor je.“. Ik ben van meening dat dit ook bij “vliegerschap” hoort. Eerlijk vertellen van je fouten, zodat jezelf en anderen er van kunnen leren. Er is ook een nieuw vak over dit aspect (Human factors).

1. Vertel de sleepvlieger wat je wilt.
2. Ik had geen vliegkaart bij me, alleen Seeyou. Dat is telkens aan een ander de weg vragen. Dat voelde onderweg zeer slecht.
3. Achteraf blijkt dat ik een randje van een luchtruim geraakt heb, bij Bonn. In Seeyou stonden alleen de CTR’s aangegeven en niet de segelflug sectoren. Wat een blunder.
4. Leer je Seeyou bediening, wat je nodig hebt voor overland.

De volgende keer dus een betere vluchtvoorbereid, zullen we maar zeggen.

Mijn eerste 300km

’s Avonds thuisgekomen de file geladen op de OLC. Vorig jaar mijn eerste solo overland gevlogen met een afstand van zo’n 50km. Nu de volgende stap naar 360km. Van zo’n grote sprong naar voren had ik vanochtend niet in durven dromen. Ik had in het begin van het seizoen een aantal doelen gesteld. Daar kan er weer eentje doorgestreept worden!

De afgelopen dagen had ik het weer via wetterjetzt.de en PC-MET gevolgd. Er kan tussen de 600 en 700 km gevlogen worden. Het blijven voorspellingen. Mijn doel is LS3a vliegen en uren maken, zodat ik kan overlessen naar de Ventus. Op de dag voor deze vliegdag wordt duidelijk dat behoorlijk wat wind aanwezig kan zijn en dat er blauwe thermiek verwacht wordt. Geen sterke punten om een eerste overland te maken in een vrij nieuwe kist voor je (de LS3a) en een nieuwe gebied (Duitsland).

Voorbereiding

Ik ben best handig met Seeyou Mobile, maar weet uit ervaring dat het geen garantie is als je een veld geselecteerd hebt als “next turnpoint”, dat je het veld vanuit de lucht ook kunt herkennen! Dus in de voorbereiding op het LS3a vliegen heb ik Google Earth gestart om de betreffende zweefvliegvelden op te zoeken. Kijken naar herkenbare punten. De plaatjes heb ik voor mezelf in een powerpoint presentatie vastgelegd.

Kist indeling – Duo Vliegen

Op het Grafrath aangekomen overleggen we de kist indeling. Er staat behoorlijk wat (cross)wind en er wordt blauwe thermiek verwacht. Ik zie af van LS3a vliegen en geef de voorkeur aan het DuoDiscus-T vliegen. Wie gaat er mee in de Duo? Wordt het Rene of Herman. Herman geeft de voorkeur aan het vliegen op de Ventus. Nu de kisten op bouwen.

PDA kabels testen

In de afgelopen periode heb ik stroomkabels gemaakt voor mijn PDA/PNA systemen (Mio P350 en HP314). Beide systemen hebben een mini-usb aansluiting voor het laden van de interne accu. In alle SFG kisten zit een XLR plug voor het aansluiten van voetenverwarming, op 12V. Via internet heb ik een 12V->5V converter gevonden, met een USB uitgang. Aan deze converter kan dus een XLR male plug gemaakt en klaar! Met een standaard USB kabel (USB en mini-USB) kun je de PDA/PNA nu opladen. Vandaag getest in de Duo: Dit gaat werken in alle SFG kisten!.   In de Duo zit een Cambrigde 302/303 flightcomputer/vario. In de cockpit zit een 9 polige D-connect, die 5V af geeft en de transfer signalen bevat. In de cambrigde handleiding de pin bezetting opgezocht en een standaard USB kabel doorgeknipt. Nu even solderen en klaar is Peter. Ook deze kabel getest. Het werkt!

Met de Remo omhoog

Niederrhein

We volgen de wolkenstraten en gaan langs de oost kant van de sector van Niederrhein. Eerst de radio frequentie omzetten op Niederrhein. Kunnen we het in/uit gaande verkeer in de gaten houden. Onder tussen zetten we Wesel als “next airport” in de GPS. Juist als we de centerline passeren horen we een “ready for take-off”. We steken door en zijn op tijd weg. Toch een veiligheidsrondje draaien om te zien naar welke kant de kist uitklimt. Van ons af.

De blauwe lijn is ons vlucht. Paars is de CTR van Niederrhein. Geel is het vliegveld.

Borken-Hoxfeld

Dit veld is het eerst veld na Wesel-Romerwardt. Hier was ik al een keer geweest met de DG505, met Joop Evertse. Het veld kon ik gelukkig makkelijk herkennen, dat ten westen van Borken zelf ligt. Vanaf hier willen om de sector van Munster heen en zetten “Borghost” in de GPS als volgend airport. Ook hier gaat de frequentie weer om naar die van Munster.

Vliegveld Rheine

Ruim voorlangs kruizen we de sector van Munster en laten Borghorst rechts liggen voor wat het is. Vliegveld Rheine-Bentlage (motorvliegen) ligt op onze koers. Het zweefvliegveld Rheine-Eschendorf ligt rechts van de plaats Rheine zelf. De velden zijn goed herkenbaar vanuit de lucht. Een stuk makkelijker dan die velden in de weilanden…. (later).

Ronden van vliegveld Osnabruck

We durven niet verder naar het noorden, al hoewel wetterjetzt het mooie weer voorstelt had in het noorden. Je moet afgaan wat je ter plekke aan treft. We besluiten naar het oosten te vliegen tot aan vliegveld Osnabruck. Na het ronden van dit veld, vinden we het wel mooi. Bij een aantal rondjes thermieken zien we dat ook de wolken voor de terugweg opdrogen. Tijd om aan de terugreis te beginnen.

Stadtlohn – het wordt blauw

Vanaf Osnabruck richting Stadtlohn staan nog wat wolken, die ons bij het vliegveld van Stadlohn brengt. De voorbereiding werpt zijn vruchten af, want het veld is makkelijk te vinden. Echter voor Stadtlohn zakken we terug naar 400m, bij de laatste wolk alhier. We gooien het water uit de vleugels. Rene weet de wolk te benutten en we komen terug op een hoogte van 1100m. Dat geeft even rust. Maar vanaf nu wordt het moeilijk(er), omdat we op basis van blauwe thermiek (zonder wolken) onze weg terug moeten gaan en de thermiek zelf moeten vinden. De structuur van het terrrein onder en voor ons wordt geanalyseerd. Goede oefening, zullen we maar zeggen.

Warm en koude massa

En weer kan ik vandaag terug kijken op een goede tip van mijn overland coach Joop Evertse: “Zoek overgangen van warme en koude massa.” Onder Sudlohn, op onze koers, vinden we een watertje. We vliegen de wind mee en vinden het ” loskomen” van de thermiek. We kunnen bijtanken tot 1260m. De tip van de meester werkt weer.

Koeltoren bij Voerde

In Duitsland staan her en der een aantal koeltorens. Zo ook hier bij Voerde, liggend aan de Rijn. We komen deze tegen op onze koers. We kunnen even genieten van 2 a 3 m/s stijgen, maar Rene heeft ervaring met koeltorens met 5 tot 9 m/s/ stijgen. Die moeten we nog als “turnpoints” in ons cup-bestand neer zetten!

Kamp Lintfort

Nadat we nog een keer gebruik hebben gemaakt van een ‘watertje’ en bijtanken, komen we ook het veld van Kamp Lintfort tegen. Het veld ligt ten noorden van Kamp Lintfort zelf, dat links van de snelweg A57 ligt. Aan de rechterkant van de A57 ligt een zwarte zandafgraving en wat watertjes. Daar zat goed stijgen.

Kerken

Vliegveld kerken is eigenlijk een Ultralight veld. Tijdens de voorbereiding zat er dus helemaal naast. Dat kwam uit tijdens de vlucht. Ik kon het niet vinden. Is ook makkelijk als je ‘life’ een witte hangaar op het veld vindt, op aanwijzing van Rene, terwijl er op Google Earth (oudere kaarten) niks te vinden is. Gelukkig, met de hulp van Rene, het veld gevonden. Goed om te weten bij een solo vlucht. Als je de foto aanklikt zie je de lappendeken van groene veldjes. Zie dan het veld (geel aangegeven) maar eens terug te vinden, in de praktijk….

Grefrath – thuis veld

We sluiten een mooie vliegdag af en gaan terug naar ons thuisveld. Rene gooit nog wat verkeerde plaatsnamen door de cockpit om mij even te dollen. Ik reageer assertief en hap toe. OK, ik ben er weer in getrapt, maar ik weet de plaatsnamen wel !! Ik zit voor in, dus mag de landing doen.

De vlucht

Een prachtige en leerzame dag wordt weer afgesloten. Zo’n 5 uur en 20 minuten gevlogen en 350km afgelegd. De vlucht is op de OLC terug te vinden. Deze ervaring de volgende keer gebruiken voor een solo vlucht met de LS3…… -);