aug 29 2011

Serres 2011 – solo in de bergen

Publicatie van at 23:06 in Bergvliegen,Bijzonder

Dit is mijn 5e jaar dat ik in de bergen vlieg. Eerst met de SZT op “vakantie” in Gap-tallard, om te proeven wat bergvliegen is. Daarna met vliegmaat Rene de andere jaren invulling gegeven. Eerst gingen we alleen met de Duodiscus, maar nu gaat ook een tweede kist mee. De ventus 2Ct!
Dan komt de vraag: “Ben je er klaar voor…”?
Vorig jaar had ik al een vlucht op de Duo gemaakt, waarbij ik 95% van de vlucht zelf invulling moest geven. Dan weet je hoe dat voelt. Ik had me er al op voorbereid, door nog een extra ventus vlucht te maken en een aantal checks te doen.

Gisteren had ik weer een Duo vlucht waar ik het grootste gedeelte voor mijn rekening moest nemen. De “mindsetting” was er dus. Laat maar komen, die solo vlucht.

Voorbereiding

Vandaag is de Ventus “mijn kistje”… Zo voelt dat. Alles gereed maken: poetsen, accu’s erin, parachute erin, instrumenten instellen, proef zitten, A inspectie. De rij van kisten is beduidend langer dan gisteren en dat is niet gunstig voor mij. Rene start vandaag met Uwe in de Duo, maar die staat voor aan in de rij van tweezitters. We kunnen dus niet samen optrekken. All on my own….

Start

De eerste kisten in de rij werden 10 km verder op afgezet, tegen de helling bij Aspres. Later op de dag werd mtgne d’Anjour (foto links) gekozen. Ik had de eer om de eerste piloot te zijn om het te proberen…. De sleep gaat goed. De wind staat goed op de helling. Eerst wat achtjes draaien. Daarna thermiek cirkelen boven de kam. Als ik genoeg hoogte heb durf ik af te vliegen. Op naar de Malaup, via de Crete des Selles.

Het debacle van de Malaup

Achter de Crete des Selles zakt het als een baksteen. Gas erop en naar de Tete de Boursier, die voor de Maloup ligt. Dit is een huisberg van Gap-Tallard, waar je wel bij afgezet wordt. Dan wel boven de kam… Ik kom op kam hoogte aan en moet maar zien of die het doet. Het zakken en het stijgen volgen zich keer op keer op. Niet effectief. Rustig blijven is het advies! Ik heb Gap-Tallard in de Cambrigde gezet, zodat ik altijd terug kan vliegen.Om een lang verhaal kort te maken…: Het kost me veel tijd en geduld om hoogte te winnen…. Het lukt me om op 2400m te komen en durf de oversteek te maken naar Mtgne de Jouere.

Vogels – de aanwijzers

Bij de Mtgne de Jouere doet de helling het goed. Ik vlieg hem even af waar het meeste stijgen zit. Bij een 3m bel ga ik draaien. Ik zit ruim boven de kam. De vogels, ik denk dat het buizerds zijn, vliegen mee. Of vlieg ik met hen mee…. Ik bereik zo’n 2600m en ga naar de Tete de Grosse.

Tete de Grosse

Ondertussen nog een goede bel gevonden, voordat ik bij Tete de Grosse aankom. Bij het bergvliegen is het belangrijk dat je de bergnamen uit je hoofd leert. Bepaalde bergen herken, door bepaalde typering. De Tete de Grosse is herkenbaar aan het meertje op de berg, dat als drinkwater voor de dieren dient. Een hele geruststelling, als je de bergen zo kunt herkennen.

Op naar het Parcour

Het is gek. Toen met de SZT mee ging naar GAP was het parcour voor ervaren en snelle vliegers. Daar hebben “vlakke land vliegers” niks te zoeken. Ik ben nu 5 jaar verder en ik vlieg naar het parcour. Niet voor de eerste keer. Elk jaar, na het SZT kamp, ben ik met vliegmaat Rene naar het parcour gevlogen. Zo heb ik de pracht en de gevaren onderwezen gekregen.

Dormilouse

Ik vlieg naar de Domilouse, die onderdeel uit maakt van het parcour. Onderweg pak ik toch een bel mee en win 200m. Dat geeft rust bij het aanvliegen. Ik kom op kam hoogte aan en de helling doet het goed. het is redelijk druk, want het is een prachtige dag. Niet zo druk als op Zandvoort, maar toch. De FLARM , een alarmerings- apparaat voor botsing gevaar, gaat regelmatig af.

Pic de Morgon

Nu komt de Pic de Morgon (rechts). Ik vindt deze berg prachtig vanwege zijn prachtige rode gloed in de rosten. Maar ook het uitzicht over het Lac de Serres Poncon (links). Ik krijg een prachtige bel van 3 a 4 m/s op de kop van deze berg. heerlijk uitdraaien en hoogte winnen. Dan durven we naar de overkant. Op naar e Mt Gauillaume.

Mont Guillaume

Deze berg heeft de afgelopen jaren onze meerdere malen prachtig stijgen gegeven, om voldoende hoogte te vinden voor de terugreis naar Gap-Tallard of Serres. Dit keer mag ik heb hem “solo” mee pikken. bij aankomst, 45 graden openen naar de berg, en kijken waar het stijgen zit. Ja hoor, hij doet het goed. Heerlijk achtjes draaien en de helling afschrapen. Ik heb nu een paar uur gevlogen en vindt het mooi om aan de terugreis te beginnen. Het is 5 uur in de middag.

Les Parias

Zuinig terug vliegen via de berg Les Parias. De helling doet het beperkt, totdat ik bij een kommetje kom. Daar weer een heerlijk bel van 3 m/s. Als je zo een paar uurtjes alleen je ding koet doen, gaat het thermiek vliegen ook steeds beter. Die sterke bellen vlieg ik met 120km/uur. Dan ligt de kist wat stabieler en de bellen zijn toch vaak krap. Stijl draaien dus. Nu hoogte zat. Vliegveld Serres staat weer in de boord computer. het antwoord is geruststellend: 1000m boven glijpad. Niet rijk rekenen, maar het staat toch leuk.

Mtgne de Charance

na een kleine steek kom ik bij Mtgne de Charance. De bel geeft 2m/s stabiel stijgen. Als ik link uit de cockpit kijk, zie ik 3 kleine lenticularis achtige wolken. Zou het me lukken om op mijn solo vlucht ook golf te pakken. Ik draai wel uit, maar er komt geen golf. Dat zou te mooi zijn….

Lokaal oefenen

Vliegend uit de richting van Gap-tallard, kun je het veld van Serres vinden ‘als je het water volgt’. Er liggen beekjes/stroompjes naar Serres. Ik heb drie uur gevlogen en ben blij dat ik veilig bij mijn veld ben terug gekomen. Ik ben niet erg moe, dus besluit nog wat lokaal te oefenen. Heerlijk om nu uit te proberen wat er wel of niet werkt. Even naar de Mtgne dÁujour terug, daarna naar de (mtgne de st geris) “badkuip” zoals de Duisters deze berg noemen. Daarna een doorsteek naar ‘de Cabre’. Halverwege keer ik terug, omdat i het niet aandurf. Eerst weer hoogte pakken en een tweede poging. ja hoor, we halen het en fladderen hier ook even rond. Daarna terugg en de vlucht afronden.

Klote landing

Boven het veld vlieg ik nog een keer over om te zien hoe de windzak er bij staat. Ook even de cambridge (vluchtcomputer) uitlezen wat de windrichting en sterkte is. 30km wind, betekend 15km bij de advies landingssnelheid erbij. Met 120 km dus landen. De landing gaat goed, tot het moment dat ik loop te klooien met de kleppen stand op final. Ik maak hierdoor een 2e landing…. Afblijven van die kleppen, als ze goed staan!

Blijdschap

Je kunt je wel voorstellen dat ik erg blij ben met deze mijlpaal. In 2006 begonnen met zweefvliegen en nu solo in de bergen. Door geconcentreerd en goed voorbereid met mijn passie bezig te zijn heb ik dit kunnen bereiken. I’m happy man!

De vlucht..

De vlucht staat ter lering en vermaak op de OLC. Ik schrijf vlucht nr 45 in mijn logboek. De 195km, in 4 uur, is meer dan dat ik ook in Nederland overland heb gevlogen…. ik heb wel meer in Duitsland gevlogen (360km), maar toch voelt dat raar… heb ik nu meer ervaring met bergvliegen, dan met vlakke land overland vliegen. Dat is een mooie uitdaging voor 2012!

One response so far

One Response to “Serres 2011 – solo in de bergen”

  1. Eddyon 30 aug 2011 at 20:34

    Super, gefeliciteerd!

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply