Thermiekfabriek

Ik kom net terug van vakantie en lees op internet dat op maandag 25 juli mijn zweefvliegclub SZT failliet is verklaard. Het komt niet als een verrassing, het “hing in de lucht” zullen we maar zeggen, maar het doet er niet minder zeer om. Het doet zeer omdat er door zo’n feit ook een deel van de prachtige contacten verloren gaat. “Het veld” is een ontmoetingsplaats voor mensen met passie voor zweefvliegen….

Mijn keuze voor de SZT

In 2006 heb ik bewust voor de SZT gekozen. Er kon daar “door de weeks” (DBO) gevlogen worden. Ik wilde heel bewust alleen door de weeks vliegen, zodat ik tijd voor het gezin in het weekend had. Bij andere clubs in de regio was dat toen der tijd niet mogelijke. De keuze was dus eenvoudig.

Versnelde opleiding

Met de versnelde opleiding, een product van de SZT, heb ik in 2 jaar mijn brevet mogen behalen. Mijn eerste vluchten op de Dimona heb ik gemaakt met instructeur Kees Hordijk. In setjes van zo’n 40 minuten maak je kennis met de eerste beginselen van het vliegen. Daarna overlessen naar de ASK21. Later ben ik solo gekomen bij instructeur Hans Groeneveld. Zo’n dag vergeet je nooit meer.

Avondvliegen

In de zomermaanden kon er op de woensdagavond en vrijdagavond gevlogen worden. Ik heb hier goed gebruik van gemaakt. Ideaal om bij rustig weer je start en landing te oefenen. Maar ook leuk om eens een passagiersstart te maken, met iemand die niet tegen turbulente lucht kan…. Zelf moet ik terug denken aan een prachtige vlucht van 2.5 uur waarbij ik mocht ervaren dat je ’s avond heerlijk kunt doorvliegen…. Dank aan Aemelie en Yvette voor het leiden van deze avonden.

Bergvliegen in GAP-Tallard

Voordat ik mijn brevet heb behaalt, ben ik mee geweest met de SZT naar GAP-Tallard. Voor mij “een vakantie” met vliegen. Ik heb hier geweldig leuke instructie mogen ontvangen van Goos Hageman en Wibro den Hollander. Heel bewust had ik een aantal les start genomen op de DG505 op Terlet. In GAP heb ik bijna alle vluchten op de DG505 aldaar gevlogen. Daar heb ik steil leren draaien en “op tijd beslissingen nemen”. Ook de voorbereiding was leuk. Powerpoint presentaties maken, samen met Yvette, om de deelnemers te informeren. Dit was toch wel een van mijn hoogte punten in de mijn SZT periode.

In GAP was de DG505 (nog meer) mijn kist geworden. “Thuis” gekomen, op Terlet, mijn AUB (aanvraag uitbreiding bevoegdheid) aangevraagd voor het solo vliegen met de DG505. In totaal heb ik 105 uur op de DG505 gevlogen bij de SZT.

Overland vliegen

In 2009 wilde ik overland leren vliegen. Het overland vliegen werd door Kees Hordijk begeleid, maar was stil komen te liggen door zijn vertrek. Ik heb voorgesteld het programma weer leven in te blazen. Die winterperiode heb ik het “gehele internet” (naar mijn gevoel) afgezocht naar naar materiaal over overland vliegen. Met goedkeuring van Goos hebben we 5 instructeurs bereid gevonden om 10 deelnemers te coachen. In 2009 heb ik mijn eerste 50km solo overland vlucht gemaakt.

Op de foto: Geland op Salland….

Ik moet mijn teleurstelling uitspreken over het feit dat in 2011 er een instructeur tussen geplaatst moest worden. Ik mocht het schijnbaar niet organiseren. Door diverse omstandigheden heeft dat jaar praktisch niemand (als leerling) overland gevlogen….

TMG vliegen

Ook het TMG vliegen heb ik als zeer prettig ervaren, als aanvulling op het zweefvliegen. Op diverse fora wordt het TMG betiteld als: maakt teveel lawaai, niet kosten dekkend, kan niet samen in een gezamenlijk startbedrijf. Ik begrijp het niet dat het TMG vliegen op Terlet altijd belachelijk werd gemaakt, terwijl er bij andere Nederlandse clubs ook TMG toestellen in gebruik zijn in combinatie met het zweefvliegen…… Bij mijn versnelde opleiding heb ik dankbaar gebruik gemaakt van het TMG vliegen!

Maar ook daarna. In de winterperiode was het goed om een “navigatie” oefening te vliegen. Een stuk “RT” in de praktijk te brengen en te onderhouden. Ook het oefenen van noodprocedures (motorstoring, motorloze landing, oefening buitenlanding in oefengebied bij Zutphen) was goed. Omgaan met andere factoren.

Ook mijn laatste vlucht met de PH-725 was bijzonder. Met “weinig brandstof” terug gevlogen naar Terlet. Uitklimmen en het veld halen. Dan de motor uitzetten (op de thermische dag…) en lekker thermieken. Gewoon met het “plastic” mee stijgen boven Terlet…. Aan Eddy Schuitema: Bedankt voor de leuke en leerzame lesvluchten!

Ik ben zelf wel een voorstander van TMG vliegen, als aanvulling op het zweefvliegen. Met een stuk her oriëntatie kan dit best goed op elkaar afgestemd worden! Te denken aan:

• TMG lessen concentreren op de ochtend en avond, zodat start/landing/Touch & Go afgestemd is op het zweefvliegen.
• TMG exploitatie moet zelf kosten denkend zijn. Eventueel landingsgeld invoeren.

Nationale functie

Vaak wordt er over “de nationale functie” gesproken, die de SZT wel of niet zou vervullen. Ik heb gezien dat het operationele management van de SZT er veel tijd en energie in heeft gestopt om dit wel te bewerk stellingen. Ik denk wel dat de producten/diensten beter in de etalage gezet hadden kunnen worden. Elke club kon, per kist een deelname nemen, zodat elk clublid kon starten vanaf Terlet. Het kantelpunt was 10 starts per jaar, anders was een individuele dagkaart goedkoper. Op Terlet was altijd een sleepkist beschikbaar, zodat men de sleepaantekening kon behalen. Ik heb meerdere zweefvliegers gezien, van andere clubs, die hier gebruik van hebben gemaakt. Dan had de SZT ook altijd de mogelijkheid voor leden van andere clubs om deel te nemen aan theorie cursussen en examen. Ook de radio communicatie training (RT), en examens, werden bezocht door niet SZT-deelnemers. Hoe je wend of keert, er was dus behoefte aan dergelijke faciliteiten……

Kritisch volgen

De afgelopen 2 jaar is de SZT kritisch gevolgd door diverse mensen. Grotendeels terecht (leert de geschiedenis nu). Deels door persoonlijke gevoelens/ervaringen bij mensen. Ik ben de SZT ook positief kritisch gaan volgen. Ik heb me daarbij wel beschikbaar gesteld (2009) voor de werkgroep werving. Het rendement viel me tegen, omdat er maar een beperkte groep van mensen met de uitvoering betrokken was. Ik wilde graag bijdragen, maar er kwam niet uit wat ik er verwacht had. In 2011 heb ik bedankt voor een soortgelijke werkgroep “werving”. Ik vond een werkgroep “behoud leden” en/of “behoud Terlet relaties” belangrijker… Ik heb geantwoord; “Het is grotere uitdaging om aan bestaande deelnemers uit te leggen wat de situatie is en wat er verbeterd moet worden, dan nieuwe deelnemers te vinden die van niks afweten…”

Laatste deelnemers vergadering

Tijdens de laatste deelnemersvergadering, in december 2010, vernam ik dat de niet betaalde huur niet gereserveerd was. Dit moest gecompenseerd worden met uitstaande rechtzaken richting de SNZT. Dit voelde niet goed. Ook bleek dat diverse bemiddelingen niet geleid hebben tot een opening voor een oplossing. De loopgraven waren schijnbaar al te diep gegraven. Ik heb geopperd (met anderen) om de veldhuur te gaan betalen om aan te geven dat de relatie een impuls nodig had. Waar een geschil over is (onderhoud hangaar), betekend nog niet dat je niet betaald voor de onderdelen die je wel gebruikt en geen geschil over is (veld, kantoor, elektra). Nee, was het antwoord. Onder de rechter…..
Ik heb het als een politiek spel van heren ervaren….. Van beroep naar hoger beroep. Het spel is nu uit, omdat er geen compromissen gesloten konden worden. Als deelnemers sta je nu met lege handen ( uh, nog 2 startkaarten…)

Failliet? Ja toch…

Ik wil geen veroordeling uitspreken, daar moeten anderen zich maar over buigen, maar wel mijn verbazing. Ik begrijp niet waarom het opgehaalde obligatie geld niet is gebruikt, waarvoor het bedoelt was (aflossen lening DG505 aan SNZT), en waarom de niet betaalde huur niet geparkeerd is op een (aparte) rekening. Als we echt een exploitatie te kort hadden, waren de SZT deelnemers best bereid een (extra) bijdrage te doen… (schat ik in).

Ik vindt het ook wel opmerkelijk dat je als deelnemer door geen enkele betrokken partij (SZT zelf, de curator, VBSV (ongeacht of je lidmaatschap) informeert wordt omtrent het faillissement (de situatie, wie heeft het aangevraagd, de te volgen procedure voor een deelnemer met startkaarten en 1/2 deelnemerschap terug vorderen, de laatste dienstverlening (logboek administratie) ).

En nu verder

Ik heb met het schrijven van dit artikel ook een stuk van me af willen schrijven. Een overzicht gegeven van een (voor mij) prachtige periode, maar ook mijn verbazing willen uitspreken. Ja, en nu moeten je verder. Het zweefvliegen (op Terlet) is belangrijk voor mij. Het is ontspanning en een uitlaatklep voor me. Ik wil me daarom verder inzetten voor het zweefvliegen, in het bijzonder op Terlet. Een volkswijsheid zegt: “Onderzoekt alles en behoudt het goede.”
Er gingen ook dingen goed bij de SZT…..

Ik hoop dat andere SZT deelnemers hun weg vinden om te kunnen blijven genieten van het zweefvliegen. Sta open voor nieuwe contacten en ga weer genieten van het zweefvliegen…. Seeyou!

Bij het bergvliegen heb ik de afgelopen jaren filmopnames gemaakt. Daarbij maakte ik gebruik van een Sony Handycam (HD). Een dergelijk camera weegt zo’n 450 gr. Hij is niet door het ruitje van je cockpit te krijgen, maar weegt ook gewoon te veel om ergens op de kist te monteren….. De afgelopen jaren heb ik ook de NOS opnamen zien maken op terlet voor o.a. het programma klokhuis. Daar werd met behoorlijk grote (zware) camera’s gewerkt. Dat moet anders kunnen… In 2010 heb ik een CountourHD camera aangeschaft, die maar 150gr weegt, waarmee je prima van buiten af het zweefvliegen kunt filmen. Een waterdichte behuizing erbij, maakt het geheel af. In de Franse Alpen hebben we leuke opnamen gemaakt, waarbij we de camera gewoon in de hand vast hebben gehouden.

Winter arbeid – camera houders

In de winter periode heb ik de tijd genomen om over camera houders na te denken, die ik op een veilige manier kan gebruiken. Eerst maar eens tekeningen maken en concepten uitwerken.

Neus

Romp

Stabilo

Hiervoor heb ik meerdere ervaren mensen geraadpleegd. Ook hebben zweefvliegers gereageerd, door foto’s te sturen, die ervaring hebben met het vliegen met camera’s op de kist. Waarvoor dank! Eerst maar eens toestemming gevraagd aan de club, voordat ik aan het bouwen ga. De concepten worden goedgekeurd. Yes!.

Testen camera houders

Vandaag was het dan zo ver. Mijn eerste vlucht(en) met de camera houders. Eerst heb ik de montage door een instructeur van de club laten controleren en is de instructeur daarna meegevlogen.

Onder de romp

Onder de romp geeft een prachtig beeld van de start en de landing. maar ook het in en uitklappen van het wiel.

Het was de eerste vlucht met deze houder, dus de hoek waaronder de camera hangt was dus even ‘inschatten’. De volgende vlucht een beetje de camera hoger richten, zodat je met een ingeklapt wiel ook een stukje romp kunt zien.

Op de neus

Deze houder heeft me het meeste werk gekost. Maar het resultaat mag er dan ook zijn.

Op de vleugel

Vaak wordt een camera midden op de vleugel geplaatst. Hierdoor krijg je een groot wit vlak ik beeld. Ik wilde een camera houder maken, die een stuk voor de vleugel staat. Hierdoor krijg je een veel betere compositie van het beeld.

Op het stabilo

Toen ik advies vroeg over een camerahouder op het stabilo reageerde menig zweefvlieger bezorgd. Weet je wel wat je doet. Een terechte opmerking. Ik heb vliegers gewoon een camera op het stabilo zien plaatsen met tape. Zo’n verstoring wilde ik niet hebben bij het stabilo. Daarom heb ik van glasfiber een houder gemaakt, waarbij de camera zo’n 30 cm boven het stabilo geplaatst wordt. Tijdens het vliegen merk je er totaal niks van. Geweldig!

En nu…

In de aankomende weken wil ik nog wat ervaring opdoen met andere instellingen. Een kleine groothoek lens proberen, zodat er bij de camera op de neus een groter beeld zichtbaar wordt. Een script voor een korte film heb ik al in gedachten…..

Naar aanleiding van mijn artikel over Nieuwe methode grasmaaien op Terlet heb ik een aantal reacties gehad.

70 ton maaisel

De eerste reactie: Ik heb gehoord dat er 70 ton maaisel per jaar van terlet afkomt…
Dat zou best kunnen kloppen. Maar door nu dagelijks te maaien is het maaisel klein en composteert het van zelf. Dat probleem bekijken we na 1 april wel, was mijn antwoord!

Vroeger hebben we er ook naar gekeken….

Een van de mooiste reactie was van een oud medewerker van Terlet. Naar zulke systemen hebben we vroeger ook gekeken, maar toen kon je ze slecht opladen. Het is dat ik vrijdag op vakantie ben, anders kom ik naar de demo kijken… Blijft maar lekker op je vakantie adres, want vrijdag is het …..

Niet in de gaten…

Gelukkig zijn er ook vliegers die het niet in de gaten hebben gehad dat “a.s. vrijdag” (in het artikel) 1 april was en reageerden dus niet. Voor mij is de opdracht dan geslaagd. Er zijn natuurlijk ook vliegers die direct mailen dat ze best weten dat “a.s. vrijdag” 1 april is.

Meer dan 5oo bezoeker !

In totaal heeft deze post toch meer dan 500 bezoekers gekregen. Mede door een post op segelflug.de, waar mijn collega vliegers van SFG voor hebben gezorgd.

Geen subsidie

Voor deze grap is geen subsidie verkregen, dus dit jaar geen grasmaaiers!

De afgelopen weken, vlak voor de aanvang van het nieuwe seizoen, heeft er een proef plaats gevonden met de “Nieuwe methode van grasmaaien op Terlet”.

Robomow – Hoe het werkt…

Robomow is een standalone maai systeem. Het te maaien oppervlakte wordt afgezet d.m.v. zogenaamde elektronische piket paaltjes, waarbinnen Robomow zijn werkzaamheden kan uitvoeren. Het prachtige aan het systeem is dat er ook “werktijden” gedefinieerd worden, wat natuurlijk een eis was i.v.m de landende vliegtuigen. In de proefperiode is gewerkt met tijden tussen 22:00 en 6:00. Dit was ruim voldoende om het gebied van de proefopstelling te maaien. Het systeem wordt opgeladen d.m.v. zonnepanelen, die aan de bovenzijde gemonteerd zijn. In Robomow zit ook een anti diefstal systeem, door een beveiligingscode tussen de maaier en de elektronische piket paaltjes.

Maai schema

Na een geslaagde proef periode van twee weken, is besloten om een 6 tal Robomow systemen in te zetten. De banen van Terlet zijn volgens onderstaand maai schema, in goed overleg met alle betrokkenen, ingedeeld.

Voor de aanschaf van deze 6 maaiers is een subsidie bedrag verkregen, waar Terlet zeer content mee is. Volgende week vrijdag, vanaf 11:00 bij het seinenvierkant op Terlet, zullen de 6 Robomow systemen feestelijk in gebruik worden genomen. Aansluitend zal er dan een demonstratie zijn, tot 12:00 i.v.m. het vliegbedrijf!

Vandaag heeft mijn vliegmaat Rene Vos het beeldmateriaal in elkaar gezet, dat we op 3 september j.l. hebben geschoten. We hadden zelf heerlijk gevlogen en waren op 19:00 op weg naar ons thuisveld Serres. Op de veld frequentie horen we dat Klaus Ohlmann met de ICARE2 een proefvlucht gaat maken. De ICARE2 is een zweefvliegtuig vol met solar panelen, met een motor van 2.2KW. We melden ons op de frequentie en spreken af een stukje samen op te vliegen, terwijl Klaus zijn testen uitvoerd.

Een prachtig moment om even naast dit prototype te vliegen.